W ciszy i zadumie, 29 października, tuż przed Wszystkimi Świętymi, przedstawiciele środowiska pożarniczego uczcili pamięć zasłużonych strażaków spoczywających na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W symbolicznym geście złożenia i zapalenia zniczy na wybranych nagrobkach wzięli udział prezes ZG ZOSP RP Waldemar Pawlak, przedstawiciele Komendy Głównej PSP z komendantem głównym PSP nadbryg. Wojciechem Kruczkiem oraz rektor-komendant Akademii Pożarniczej w Warszawie  nadbryg. dr inż. Tomasz Klimczak. Obecni byli także kapelani krajowi strażaków: katolicki ks. Jan Krynicki, ewangelicki ks. Adam Glajcar i prawosławny o. archimandryta Sergiusz.

Płomienie zniczy zapłonęły na grobach tych, którzy tworzyli historię polskiego pożarnictwa. Wśród uczczonych byli:

  • Józef Tuliszkowski (1867-1939) – komendant Warszawskiej Straży Ogniowej (1915-1918); twórca struktur ochrony przeciwpożarowej w Wojsku Polskim i resorcie komunikacji. Inżynier, pionier polskiego pożarnictwa, autor ok. 30 książek (m.in. “Walka z pożarem”, 7-tomowa “Obrona przed pożarami”) i ponad 130 artykułów. Uczestnik konspiracji, odznaczony Krzyżem Walecznych. W 1916 współorganizował I Ogólnokrajowy Zjazdu Straży Ogniowych z Królestwa Polskiego. Jego imię nosi Honorowy Medal nadawany przez komendanta głównego PSP.
  • Ludwika Antonina Wawrzyńska (1908-1955) – nauczycielka, która poświęcając własne życie 8 lutego 1955 roku uratowała z pożaru czworo dzieci. Zmarła w wyniku ciężkich poparzeń. Odznaczona pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jej imię nadano wielu szkołom, ulicom i upamiętniono na znaczkach pocztowych. Pisała o niej Wisława Szymborska i Leopold Staff.
  • Pomnik Strażackiego Ruchu Oporu „SKAŁA” – konspiracyjna organizacja strażaków działająca od 23 grudnia 1939 roku do końca 1943 roku na terenie całej Polski. Prowadziła działalność wywiadowczą, sabotażową (akcje pod kryptonimem “Gaśnica” polegające na celowym rozprzestrzenianiu pożarów obiektów niemieckich), szkoleniową i przerzutową. Współtworzyła później Korpus Bezpieczeństwa.
  • Symboliczna mogiła 15 strażaków rozstrzelanych 18 sierpnia 1944 roku upamiętnia strażaków – obrońców zakładu im. Ludwika Waryńskiego podczas powstania warszawskiego.

To skromne, lecz wymowne wydarzenie pokazuje, że pamięć o bohaterach strażackiego oręża jest wciąż żywa w sercach kolejnych pokoleń strażaków. Płonące znicze to nie tylko hołd złożony przodkom, ale także świadectwo kontynuowania ich dziedzictwa służby i poświęcenia.

Na Cmentarzu Powązkowskim, w części cywilnej, swoje mogiły mają także

  • Druh Bolesław Chomicz (1878-1959) – wybitny prawnik, działacz społeczny i niepodległościowy, którego życie nierozerwalnie związane było z polskim pożarnictwem. Współpracując z Józefem Tuliszkowskim, tworzył ruch strażacki niezależny od centralistycznej organizacji rosyjskiej. Jako redaktor naczelny „Przeglądu Pożarniczego” w latach 1912-1914, współtwórca i pierwszy prezes Związku Floriańskiego od 1916 roku, a następnie twórca zjednoczenia oraz pierwszy prezes Głównego Związku Straży Pożarnych RP od 1921 roku, budował struktury polskiego ruchu strażackiego. Jego zaangażowanie nie osłabło w czasie okupacji, gdy pełnił funkcję prezesa konspiracyjnego Związku OSP i współtworzył Strażacki Ruch Oporu „Skała”. Za swoje wybitne zasługi został uhonorowany – Medal Honorowy jego imienia jest jednym z najwyższych odznaczeń honorowych w Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP.
  • Druh Marian Domagała (1919-1976) – prezes ZOSP w latach 1963-1977.
  • Druh Albin Lasoń (1916-1984) – sekretarz Zarządu Głównego ZOSP.
  • Druh Roman Bonawenturski (1924-1988) – wiceprezes ZG ZOSP w latach 1962-1972.
  • Druh Wilhelm Gancarczyk (1893-1972) – wiceprezes (od 1945), a następnie prezes (1947-1949) Związku Straży Pożarnych; prezes reaktywowanego Związku OSP (1956-1962). Były wiceminister oświaty i wojewoda warszawski.